تاریخچه مشاوره وراهنمایی شغلی
راهنمایی به طورعام بانظام استاد-شاگردی آغازگردیده است ووالدین درابتدافرزندان خودرابرای برعهده گرفتن شغل خودآماده می ساختندومهارتهای ضروری راخودبه آنهامی آموختنداصطلاح راهنمایی شغلی برای نخستین بار درجهان درسال 1914میلادی به طوررسمی درکنگره ای که دربروکسل تشکیل شده بودبه کاررفت.در سال 1906 میلادی تنظیم و تدوین خدمات راهنمایی شغلی توسط پارسونز- پدر
راهنمایی شغلی- در بُستن واقع در آمریکا آغاز گردید. در سال 1913 میلادی
اوّلین خدمات راهنمایی شغلی به طور رسمی از طریق مؤسسه اطلاعات شغلی و حرفه
ای بُستن ارائه گردید.1
در متون اسلامی مفهوم و شیوه های کاربردی
راهنمایی به وفور مطرح شده است. اسلامی آیینی است جامع و کامل و تمام ابعاد
زندگی انسان را نیز مدنظر دارد. درباره کار و اهمیّت آن، در قرآن، روایات و
سیره ائمه اطهار علیهم السلام، توصیه های فراوانی آمده است. خدای متعال می
فرماید:
انسان تنها به وسیله ی کار و کوشش می تواند به جایی برسد.2
پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله در این زمینه می فرماید:
همه
ی شما کار کنید و کوشش نمایید. ولی متوجه باشید که هر کس برای کاری که
آفریده شده و لایق تر است، آن رابه سهولت و آسانی انجام می دهد.3
اندیشمندان اسلامی بر اهمیّت شغل آموزی در دوره های مختلف تأکید فراوانی کرده اند.
بوعلی
سینا رعایت تفاوت های فردی و طبیعت و ذوق و سلیقه افراد را در برنامه ریزی
آموزشی، اصل مهمی می داند که نباید از آن غفلت کرد. وی پس از بیان واقعیت
تفاوت های فردی در زمینه های گوناگون چنین می گوید:
شایسته است که مربی
کودک، هنگام گزینش حرفه یا دانش خاص، طبیعت کودک را آزموده، ذوق و سلیقه وی
را سنجیده و میزان هوش وی را بیازماید. و بر این پایه حرفه یا دانش مناسب
را برای کودک برگزینند.
